EKG ONZ jest jedną z pięciu komisji regionalnych podlegających jurysdykcji Rady Gospodarczej i Społecznej ONZ. Została powołana w celu promowania współpracy gospodarczej i integracji między 56 państwami członkowskimi w Europie, Ameryce Północnej i Azji. Krótko po jej utworzeniu w 1947 r. EKG ONZ podpisała szereg porozumień wspierających powojenne dążenia do swobodnego przepływu osób i towarów. Doprowadziło to do założenia Międzynarodowej Unii Transportu Drogowego (IRU) w 1948 r., która miała być głosem reprezentującym interesy branży transportu drogowego w ramach współpracy z EKG ONZ w zakresie formalizowania i wdrażania umów.

W 1949 r. IRU pośredniczyło w podpisaniu umowy TIR dla transgranicznego tranzytu celnego przy wsparciu EKG ONZ. Karnety TIR odniosły ogromny sukces w przyspieszeniu i usprawnieniu europejskiego transportu ciężarowego i handlu. Obie organizacje kontynuowały ścisłą współpracę w kolejnych latach w celu sformalizowania systemu wraz z pierwszą konwencją TIR w roku 1959.

Oprócz systemu TIR, od samego początku na porządku dziennym pozostawała kwestia harmonizacji przepisów w wielu obszarach transportu drogowego. IRU i EKG ONZ prowadziły współpracę, aby opracować i wdrożyć inne ważne konwencje, porozumienia i protokoły, dzięki którym komercyjne usługi transportu drogowego stawały się bezpieczniejsze, wydajniejsze i bardziej ekologiczne na przestrzeni dziesięcioleci. Warto wymienić konwencję CMR regulującą międzynarodowy przewóz drogowy towarów, umowę ADR o transporcie drogowym towarów niebezpiecznych oraz umowy dotyczące norm emisji z pojazdów.

Jako niezależna organizacja reprezentująca sektor prywatny, IRU jest wyznaczonym partnerem ONZ we wdrażaniu konwencji TIR od chwili jej przyjęcia. To najdłużej funkcjonujące partnerstwo publiczno-prywatne ONZ, łączące globalną instytucję i sektor komercyjnego transportu drogowego w wielu różnych obszarach.

Oprócz systemu TIR, obie organizacje współpracują w celu promowania zrównoważonego, bezpiecznego i konkurencyjnego transportu drogowego towarów i osób. Obejmuje to współpracę w wielu grupach roboczych w celu omówienia i uzgodnienia standardów. Grupy te mają na celu m.in. poprawę bezpieczeństwa transportu i jego efektywności w aspekcie środowiskowym, energetycznym i jakości świadczonych usług. Organizują również specjalne wydarzenia branżowe, które są forum dyskusyjnym dla wszystkich zainteresowanych stron, zarówno publicznych, jak i prywatnych.

IRU promuje wykorzystanie e-learningu jako formy szkolenia kierowców w zakresie transportu towarów niebezpiecznych. Zachęca też do rozwoju rozwiązań cyfrowych, takich jak e-CMR, oraz wykorzystywania pojazdów autonomicznych jako remedium na problem niedoboru kierowców w perspektywie długoterminowej. Ponieważ transport drogowy ciągle się rozwija w zakresie redukcji emisji, cyfryzacji i automatyzacji, wszystko wskazuje na to, że wieloletnie partnerstwo między IRU a EKG ONZ będzie trwać przez kolejne dziesięciolecia.

Źródło: IRU