Wprowadzenie transakcji określanych w skrócie jako WDT pozwala nawiązywać polskim przedsiębiorcom współprace z kontrahentami zagranicznymi, którzy rozwijają swoją działalność w jednym z państw Unii Europejskiej. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, podobnie jak inne rozliczenia została jednak obwarowana pewnymi wymogami. Nie w każdym przypadku odwołamy się dlatego do regulujących ją przepisów.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, zgodnie z treścią art. 13 ust. 1 ustawy o VAT to wywóz towarów z Polski na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy doprecyzowują również, kiedy znajduje zastosowanie. WDT dotyczy tylko tych transakcji, w których sprzedawca i nabywca są podatnikami podatku od wartości dodanej oraz pozostają zarejestrowani do VAT UE.

WDT ze stawką 0%

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, na co wskazuje art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, może zostać opodatkowana według stawki podatku 0%. Aby jednak tak się stało, konieczne jest spełnienie określonych w ustawie warunków. Stawkę 0% zastosujemy pod warunkiem, że:

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych – numer ten, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, nadaje państwo członkowskie właściwe dla nabywcy,

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składający deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

⏺Jakie dowody stanowią potwierdzenie dokonania dostawy w ramach WDT?
⏺Obowiązek dostarczenia dokumentów potwierdzających WDT do biura rachunkowego

O tym przeczytacie na stronie Centrum Księgowości Transportowej.

Źródło: CKT