Odpowiedź: Analizując obowiązki kierowcy pojazdu lub zespołu pojazdów o DMC przekraczającej 3,5 tony, w odniesieniu do zagadnień związanych z użytkowaniem tachografu oraz koniecznością przestrzegania określonych norm dotyczących czasu pracy kierowców, trzeba wziąć pod uwagę zapisy:
◾ Rozporządzenia (WE) Nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (…) oraz ◾Rozporządzenia (WE) nr 165/2014 z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie tachografów stosowanych w transporcie drogowym (…)
W art. 1 Rozporządzenia nr 165/14 wskazano, że określa ono obowiązki i wymogi w odniesieniu do budowy, instalacji, użytkowania, sprawdzania i kontrolowania tachografów stosowanych w transporcie drogowym a w art. 3 wskazano, że tachografy są instalowane i użytkowane w pojazdach zarejestrowanych w państwie członkowskim używanych do przewozu drogowego osób lub rzeczy oraz do których zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 561/2006. Ostanie zdanie powoduje konieczność zapoznania się z zakresem podmiotowym i przedmiotowym wyłączeń, jakie przewiduje to rozporządzenie.
W artykule 3 w punkcie oznaczonym lit. h czytamy, że niniejsze rozporządzenie (561/06 - przyp.) nie ma zastosowania do przewozu drogowego wykonywanego pojazdami lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony używanymi do niehandlowego przewozu rzeczy.
To bardzo „stare” wyłączenie, funkcjonujące już od kwietnia 2007 roku, jednak z uwagi na mało precyzyjne określenie terminu „niehandlowy”, dopiero w lipcu 2020 roku, przy okazji prac nad Pakietem Mobilności zostało ono doprecyzowane i uściślone, poprzez dodanie nowej definicji w tzw. „słowniczku ważniejszych pojęć”. Od dnia 20 sierpnia 2020 roku, „niehandlowy przewóz” oznacza każdy przewóz drogowy inny niż przewóz zarobkowy lub na potrzeby własne, za który nie otrzymuje się bezpośredniego ani pośredniego wynagrodzenia i który nie generuje bezpośrednio ani pośrednio żadnego dochodu dla kierowcy pojazdu ani nikogo innego oraz który nie ma związku z działalnością zawodową ani zarobkową.
Odnosząc się do zapytania należy stwierdzić, że tylko całkowicie prywatne przewozy wykonywane pojazdami lub zespołami pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony są zupełnie zwolnione z wszelkich obowiązków wskazanych w tych dwóch, kluczowych rozporządzeniach a jakakolwiek forma komercjalizacji przewozu – nawet incydentalnie, spowoduje brak możliwości odstąpienia od ich przestrzegania.
Autor: Mariusz Bukowski
