W lipcu 2016 roku Komisja Europejska wypracowała porozumienie w sprawie kartelu producentów samochodów ciężarowych: MAN, DAF, Daimler, Iveco oraz Volvo/Renault. Scania, jako jedyna nie zdecydowała się dołączyć do tego rozstrzygnięcia, w wyniku którego na pięć firm nałożono około 3 mld euro grzywny. W efekcie KE musiała przeprowadzić dochodzenie przeciwko Scanii w ramach standardowej procedury, o czym pisaliśmy. Kilka godzin po nałożeniu grzywny wysokości 880 mln euro za uczestnictwo w kartelu producent oświadczył, że ​​będzie apelować o jej anulowanie, o czym informowaliśmy.

W decyzji z 27 września 2017 roku („zaskarżona decyzja”) Komisja Europejska stwierdziła, że spółki Scania AB, Scania CV AB i Scania Deutschland GmbH – trzy podmioty należące do grupy Scania, prowadzące działalność w zakresie produkcji i sprzedaży ciężkich samochodów ciężarowych przeznaczonych do transportu dalekobieżnego („Scania”) – naruszyły przepisy prawa Unii zakazujące karteli, uczestnicząc w okresie od stycznia 1997 r. do stycznia 2011 r. wraz ze swoimi konkurentami w porozumieniach o znamionach zmowy zmierzających do ograniczenia konkurencji na rynku średnich i dużych samochodów ciężarowych w EOG. Komisja nałożyła na Scanię grzywnę w wysokości 880 523 000 euro.

Zaskarżona decyzja została wydana w następstwie tzw. postępowania „hybrydowego”, łączącego postępowanie ugodowe ze zwykłym postępowaniem administracyjnym w dziedzinie karteli.

W niniejszej sprawie każde z przedsiębiorstw będących adresatem pisma w sprawie przedstawienia zarzutów, w tym Scania, potwierdziło Komisji swą wolę wzięcia udziału w rozmowach ugodowych. Jednakże, w następstwie rozmów z Komisją, Scania postanowiła wycofać się z tego postępowania. Komisja przyjęła zatem decyzję w sprawie ugody w stosunku do przedsiębiorstw, które złożyły formalny wniosek w tym zakresie, i kontynuowała dochodzenie dotyczące Scanii.

Wyrokiem z dnia 2 lutego 2022 r. Sąd oddalił wniesioną przez Scanię skargę o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji, przedstawiając wyjaśnienia w przedmiocie zgodności z prawem postępowania „hybrydowego” w dziedzinie karteli oraz pojęcia jednolitego i ciągłego naruszenia.

Ocena Sądu

Jeśli chodzi o zgodność z prawem postępowania „hybrydowego” prowadzonego przez Komisję, Sąd rozpoczął od uwagi, że wbrew temu, co utrzymywała Scania, decyzja Komisji o przeprowadzeniu takiego postępowania nie oznacza sama w sobie naruszenia zasady domniemania niewinności, prawa do obrony czy obowiązku bezstronności. Przepisy regulujące postępowanie ugodowe nie stoją bowiem na przeszkodzie możliwości przeprowadzenia przez Komisję takiego postępowania w ramach stosowania art. 101 TFUE. Ponadto, zgodnie z orzecznictwem, w ramach takich postępowań Komisja jest uprawniona do wydania najpierw decyzji w sprawie ugody, a następnie decyzji wydanej po przeprowadzeniu postępowania zwyczajnego, pod warunkiem zapewnienia przestrzegania wyżej wymienionych zasad i praw.

Uściśliwszy powyższe, Sąd zbadał, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Komisja przestrzegała wspomnianych zasad.

Źródło: Sąd Unii Europejskiej