Znajomość procedur i regulacji
Produkty rolno-spożywcze są eksportowane z Polski przede wszystkim na rynek Unii Europejskiej. Głównymi partnerami handlowymi Polski pozostają Niemcy, Francja, Niderlandy, Włochy, Czechy. Z krajów pozaunijnych są to: Wielka Brytania, Ukraina, Stany Zjednoczone.Należy mieć na uwadze, że regulacje są wspólne dla całej UE, ale ich implementacja do przepisów krajowych jest różna. Dlatego tak ważna jest znajomość procedur, które jeszcze bardziej się komplikują w przypadku krajów trzecich. Standardem jest, że za każdym razem wymagane jest przedstawienie dokumentów w oryginale, a wszelkie zaświadczenia muszą być poświadczone notarialnie mówi Joanna Porath.
Kontrola produktów spożywczych
Import z krajów trzecich, np. z Azji, Afryki czy Ameryki Południowej wiąże się z dodatkowymi formalnościami celnymi.Pierwszym krokiem, który powinien zostać podjęty, aby zapewnić sprawną obsługę i odbiór kontenera z ładunkiem jest ustalenie kodu celnego, wymaganych certyfikatów i świadectw, np. świadectwo CITES dla suszonych, warzyw/owoców lub certificate of non manipulation dla ładunków drobnicowych LCL. Importerzy muszą się liczyć z kontrolą sanitarną na granicy, a tym samym wydłużonym czasem obsługi celnej. Z tego powodu mogą wystąpić dodatkowe opłaty związane z rewizją czy składowaniem kontenera po czasie wolnym od opłat mówi Magdalena Bielawska Dyrektor Zarządzająca ECU Worldwide POLSKA Sp. z o.o.Przed odprawą celną produkty spożywcze mogą też podlegać określonym kontrolom, m.in. Państwowego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennictwa, Wojewódzkiemu Inspektoratowi Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, Granicznej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej czy Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej.
Jeśli wynika to z kodu celnego, towary należy zgłosić do kontroli przez odpowiednią instytucję. Może do niej dojść fizycznie lub istnieje możliwość odstąpienia. W każdym przypadku wydawana jest decyzja. Dokument ten dołącza się do odprawy celnej. Kontrole wydłużają czas odprawy, a co za tym idzie opóźniają dostawę dodaje Joanna Porath.
Świadectwo pochodzenia towaru
Oddzielną kwestią jest świadectwo pochodzenia towaru. Określenie tego, z jakiego kraju pochodzi dany produkt oparte jest na przepisach celnych. Zgodnie z nimi kraj pochodzenia to ten, w którym towar został całkowicie uzyskany, np.: zebrany, wyhodowany, urodzony, upolowany czy złowiony. W sytuacji, gdy produkt spożywczy produkowany jest w więcej niż jednym kraju, określając jego pochodzenie należy ustalić kraj pochodzenia zgodnie z wytycznymi, przy czym dla każdego towaru wytyczne te mogą mieć inną regulację.Firmy z branży spożywczej muszą dokładnie wiedzieć, jak prawidłowo określać pochodzenie produktu, by przejść bez przeszkód każdą odprawę celną. Nieprawidłowe zgłoszenie kraju pochodzenia towaru może skutkować nałożeniem kar, zgodnie z kodeksem karno-skarbowym tłumaczy Joanna Porath.Źródło: Agencja Celna AC Porath
grafika poglądowa
