Konwencja celna regulująca międzynarodowe przewozy towarów z zastosowaniem karnetów TIR powstała w Genewie 14 listopada 1975 roku. Była to poprawiona wersja dokumentu, który obowiązywał od 1960 r. Konwencja TIR reguluje drogowy transport ładunków w ruchu międzynarodowym, gdy przekraczana jest przynajmniej jedna granica celna (kraje Unii Europejskiej stanowią jeden obszar celny, więc przepisy konwencji nie mają zastosowania). Ułatwia i upraszcza procedury związane z międzynarodową wymianą handlową – ładunki przewożone są pod zamknięciem celnym w pojazdach lub kontenerach oznakowanych tabliczką "TIR". Karnet TIR spełnia rolę dokumentu celnego i zabezpieczenia gwarancyjnego (kwota gwarancyjna wynosi 50-100 tys. euro) na poczet ewentualnych należności celno-podatkowych. Dzięki temu tiry przekraczają granice państw najczęściej bez kontroli ładunku, choć oczywiście służby celne każdego kraju tranzytowego mają prawo dokonać kontroli towaru.

Na tym można by zakończyć nasze krótkie przypomnienie znaczenia skrótu TIR, gdyby nie to, że tiry i ich kierowcy traktowane są przez dużą część polskiego społeczeństwa w najlepszym razie jako zło konieczne. Słyszymy ciągle, że stwarzają zagrożenie na drogach, zbyt długo wyprzedzają, nie zachowują bezpiecznego odstępu od innych pojazdów, szarżują, niszczą asfalt, smrodzą, hałasują i generalnie wzbudzają strach wśród "normalnych ludzi".

Przeciętny Kowalski z trudem przyswaja oczywiste fakty, że zawodowi kierowcy są sprawcami stosunkowo małej liczby wypadków, że nowoczesne ciężarówki są ciche i w znikomym stopniu zanieczyszczają powietrze, że sukcesywnie zmniejsza się liczba przeładowanych pojazdów, że ludzie w tej branży działają pod presją czasu i oczekiwań klientów, że bez transportu drogowego sklepowe półki świeciłyby pustkami. Trzeba to Lewandowskiemu i Nowakowi przy każdej okazji przypominać, do czego my, dziennikarze branżowych mediów, dokładamy swoją cegiełkę.

Transportowcy trzymajcie się! Szerokości!