Zgodnie z interpretacją ZUS, takie same zasady ustalania wymiaru składek powinno stosować się w odniesieniu do kierowców zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, jak i świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ustalanie podstawy oskładkowania i opodatkowania na gruncie przepisów ustawy o czasie pracy kierowców

Punktem wyjścia dzisiejszych rozważań jest art. 21b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, który został do niej dodany na skutek lutowych zmian. Przepis ten wskazuje, że „kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy”. Nie przysługują zatem przyznawane do tej pory należności z tytułu diet i ryczałtów.

W dalszej części tego artykułu wyjaśniono, jakimi przepisami powinniśmy kierować się przy ustalaniu podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W pierwszym przypadku są to przepisy dotyczące osób zatrudnionych w kraju i przebywających czasowo za granicą, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w drugim przepisy wydane na podstawie art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców.

Wprowadzenie tego rodzaju regulacji pozwala na zastosowanie względem takich pracowników wyłączenia z podstawy wymiaru składek przewidzianego w § 2 ust. 1 pkt 16 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Treść tego przepisu wskazuje, że gdy łączny przychód pracownika jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, które w 2022 r. wynosi 5922 zł, od podstawy wymiaru składek odlicza się wtedy część wynagrodzenia w wysokości równowartości diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, liczonej za każdy dzień pobytu i przysługującej pracownikowi sfery budżetowej. Tak ustalony miesięczny przychód kierowcy stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od przeciętnego wynagrodzenia.

Jednakowe zasady oskładkowania dla kierowców na umowie zlecenia

Rozwiązania przewidziane w art. 21b ust. 1 i 2 ww. ustawy znalazły się w rozdziale 2, który w całości odnosi się do czasu pracy kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy. Regulacje dla kierowców świadczących usługi na podstawie umów cywilnoprawnych odnajdziemy natomiast w rozdziale 3a tejże ustawy. Mimo tego, że przepisy rozdziału 3a w wielu miejscach odwołują się do zasad ogólnych, nie zawierają bezpośredniego zwrotu do treści art. 21b wskazującego, jakie przepisy należy stosować do ustalania podstawy wymiaru oskładkowania i opodatkowania kierowców. Niezależnie od tego, ZUS w wyjaśnieniach przedstawionych na swojej stronie wskazał, że do kierowców zleceniobiorców, czyli kierowców wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia albo umowy o świadczenie usług, należy stosować analogiczne zasady jak wobec kierowców pracowników.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie legal-intermodal.pl

Źródło: LEGAL INTERMODAL