~Bartłomiej
| Szanowni Państwo,
dla osób, które są niewypłacalne i po prostu nie są w stanie spłacać swoich długów, ustawa przewiduje ogłoszenie upadłości konsumenckiej. W dużym skrócie, to spieniężenie swojego majątku i spłacenie wierzycieli. Po takiej upadłości zaczyna się na nowo, z czystą kartką, odsetki nie rosną, wierzyciele się nie upominają.
Jeżeli chcą Państwo sprawdzić czy upadłość konsumencka przysługuje także Państwu, to serdecznie zapraszamy na naszą stronę: ://upadlosckonsumenc ka. com. pl/. Doradzamy od podstaw poprzez konsultacje, a także załatwianie wszystkich formalności związanych z upadłością konsumencką.
Możecie Państwo zacząć żyć na nowo.
Pozdrawiamy | | | |
~Cyprian
| Dziwny jest ten świat, w którym długi się przedawniają, dłużnik ogłasza upadłość i startuje od zera, a nie oddawanie pieniędzy jest powodem do dumy.
Kiedy ja chodziłem do szkoły, to pożyczyłem od kolegi 50zł na oranżadę w woreczku. Na drugi dzień zapomniałem powiedzieć mamie i nie miałem przy sobie 50 zł, więc wstydziłem się iść do szkoły. Poważnie rozważałem wagary, ale wróciłem do domu, powiedziałem mamie i mama dała mi te nieszczęsne 50 zł. Swoją drogą ta oranżada kosztowała tyle co 2 pączki.
Inny kolega, kiedy się rozeszło że pożyczył pieniądze i nie oddaje już dwa dni, był bojkotowany przez kolegów z klasy. Normalnie wytykaliśmy go palcami i nikt nie chciał się z nim kolegować, dopóki nie oddał długu.
Tak byłem wychowany. Kiedy się w Polsce zatraciła ta przyzwoitość?
Po przemianach ustrojowych, kiedy to zarwał się ten nawis inflacyjny i ludzie uwierzyli, że Balcerowicz ukradł im pieniądze, których już za komuny nie było.
Ludzie z dnia na dzień zaczeli być przekonywani, że kapitalizm to jest zalegalizowane złodziejstwo, że pierwszy milion trzeba ukraść, a prywaciarze to bez wyjątku złodzieje okradający pracowników.
Sami prywaciarze też w to uwierzyli i jak tylko mogli i gdzie tylko mogli oszukiwali pracowników. Sami natomiast byli tak traktowani we wszystkich urzędach. Zawsze byli traktowani jak złodzieje na razie nie przyłapani na kradzieży. Wystarczyło kilka lat, żeby ludzie nauczyli się nie pożyczać, nie oddawać i nie przyznawać się że mają pieniądze, bo po co kusić los.
Pamiętam swojego pracodawce, który nie wypłacał wypłat miesiącami i po przyjściu do firmy zaczynał od hasła. "Oj... piniędzy ni ma, a robota musi się kręcić"
On w drzwiach nie mówił "cześć", ani "dzień dobry", tylko ".. piniędzy ni ma"/
No i wtedy każdy w Polsce narzekał, a czym więcej miał, tym więcej beczał że nie ma.
Była w tym jakaś pozostałość po komunizmie, że kto ma ten burżuj, badylarz i prywaciarz, więc najlepiej byłoby mu ZABRAĆ i rozdać potrzebującym. I dziwnie za PiSu ta mentalność wróciła.
Pamiętacie krzyk na facebooku, kiedy Anna Lewandowska napisała, że poleciała na zakupy do Rzymu prywatnym samolotem?
Dominowały opinie, że jak to, jak tak można, tyle pieniędzy na prywatny samolot, a ile za te pieniądze by wyżywiła głodnych dzieci.
Inny biznesmen kupił sportowe auto i na hasełka w stylu, że za te pieniądze wyżywiłby biedne dzieci, odpisał że właśnie to zrobił. Wydał pieniądze na dzieci. Dzieci inżynierów, projektantów, lakierników, tapicerów i wszystkich tych ludzi, którzy PRACOWALI nad powstaniem tego cudownego autka.
Z naciskiem na słowo "PRACOWALI", bo patrząc z punktu widzenia gospodarki kraju, to lepiej pieniądze wrzucić do studzienki ściekowej, niż dać bezrobotnym. Nigdy i nigdzie takie rozdawnictwo nie przyniosło niczego dobrego. NIgdy.
Zawsze kraje myślące, że należy się wszystkim po równo, w perspektywie doprowadzały do śmierci głodowej swoich mieszkańców.
Jak to pisał mistrz szpotański:
By mogła zapanować równość, trzeba wpierw wszystkich wdeptać w g... o.
By człowiek był człowieka bratem, trzeba go pierw przećwiczyć batem.
Wszystko mu także się odbierze, żeby własnością gardził szczerze | | | |
